امکان انتخاب رفتارهای چندگانه در فضای شهری: یک چارچوب مفهومی

امروزه نقش فضاهای شهری به ارتباط دهنده بین مقصدها تقلیل یافته و مردم به دنبال کوتاه ترین راه برای رسیدن به مقصد هستند و دیگر انگیزه ای برای مکث در فضای شهری نمی یابند. چرا که محیط قابلیت تأمین رفتارهای متنوع را ندارد و پاسخ گوی نیازهای گروهی اندک است. این در حالی است که مردم به حضور در فضای شهری و فضای شهری به حضور مردم نیاز دارد و ادامه این روند، سلامت شهر و شهروندان را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد. اگر طراحی شهری بتواند محیطی را فراهم آورد که حضور مردم را در فضا افزایش دهد، ب هتدریج زندگی به فضای شهری بازم یگردد. بر این اساس، هدف در این مطالعه، بررسی رابطه رفتار با فضای شهری، چگونگی افزایش حضور مردم در فضا و رابطه نیازهای انسانی و فضای شهری و بیان چارچوبی مفهومی برای بازگرداندن زندگی به فضاهای شهری است. در این بررسی، دو مدل نیازهای مازلو و ماکس نیف معرفی و مدل ماکس نیف پایه مطالعات این پژوهش گردیده است. به طور کلی، در این پژوهش به تحلیل انتقادی ادبیات موضوعی این مبحث و از این طریق به بررسی رابطه رفتار، نیازها، و فضای شهری پرداخته م یشود. به طور کلی، یافت ههای این مطالعه بر این امر دلالت دارد که اگر طراحی شهری بتواند محیطی را فراهم آورد که از وقوع رفتارهای متنوعی پشتیبانی کند و نیازهای متنو عتری را پاسخ دهد، مردم بیشتری دلیلی برای مکث در فضا م ییابند و ب هتدریج زندگی به امکان انتخاب رفتارهای » فضاهای شهری بازم یگردد. در این نوشتار، این مفهوم با عنوان در فضای شهری معرفی و چارچوبی مفهومی به منظور نیل به این مقصود « چندگانه عرضه م یگردد. دستیابی به این هدف، وابسته به حضور دو نوع کیفیت در فضا است. نوع اول کیفی تهایی هستند که امکان حضور در فضای شهری را فراهم م یکنند و شامل دسترسی، پیاد هرهواری، ایمنی و امنیت، آسایش اقلیمی، امکان مکث طولانی، هم هشمول بودن، و انعطا فپذیری م یشوند. این کیفی تها پی شنیاز وقوع هرگونه رفتاری ب هشمار م یروند و بدون آ نها هدف وقوع رفتارهای چندگانه در ابتدای مسیر با شکست مواجه م یگردد. کیفی تهای نوع دوم، کیفی تهایی هستند که تمایل به حضور در فضای شهری را افزایش م یدهند و کیفی تهای اختلاط کاربری و فعالیت، خوانایی کالبد و فرص تها، کیفیت عرصه همگانی، حس زمان، غنای حسی، پاکیزگی محیطی، شخصیت بصری، مقیاس انسانی، و وجود دلیل مکث را دربر م یگیرند. تأمین همه این کیفی تها در کنار هم، بستری مناسب برای وقوع رفتارهای چندگانه فراهم م یآورد و درنهایت منجر به حضور بیشتر مردم در فضاهای شهری و افزایش تعامل مردم با یکدیگر و با محیط خواهد شد.